مردی بود بسیار بسیار عاقل ، جا افتاده و دنیا دیده ، در شناخت آدم ها و شخصیت و طرز فکرشان زبر دست بود و در هر حوزه از اقتصاد که وارد میشد موفق بود. در کل شم اقتصادیه بالایی داشت. هوش و درایتش بالا و سخنوری زبردست بود. مو را از ماست بیرون میکشید. کاری و خانواده دوست بود جزء سعادت اهل منزل هدفی در سر نداشت. شعارش این((آدم در زندگی باید کار بکنه)) و کار را بر عبادت ارجحیت میداد به طوری که با نقض سخن شهید رجایی میگفت((به کار نگویید نماز دارم ، به نماز بگویید کار دارم)) انسانی تیز بین بود و طاقت هیچ بی نظمی ای را نداشت و اشکالات دیگران را بدون تعارف هر چند به قیمت ناراحتی وی بیان میکرد. چنین شکوه و منزلتی از وی سبب شد دوستان دکتر صدایش کنند و با آنکه دیپلمه بود دارای ارزش اجتماعیه بالایی باشد. فقط نمیدانم چرا روزی که برادرزاده 8 ساله اش درحوض نیم متری با کله شیرجه زد به این عقل مبارک نرسید که آن حوض برای بچه هاست و اگر خودت شیرجه بزنی با کله به ته حوض میخوری و چنان شد که نباید میشد. .......................................................................................................................................................... نتیجه اخلاقی: نابغه بودن خوب نیست.



:: بازدید از این مطلب : 452

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0